zadziwować się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Wyszeptał to z takim przejęciem i tak błagalnie patrząc w oczy króla, że ten zadziwował się i mruknął: — To chyba jakiś pomyleniec albo nawiedzony, bo na zbrodniarza nie wygląda. Ciekawe, co też on chce mi powiedzieć? Może warto wysłuchać jego bredni — zastanawiał się król półgłosem...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Mróz-Długoszewski, Bronisław 1959. Przypowieści osobliwe półzmyślone półprawdziwe, Warszawa : LSW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedynczaforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.