zaimprowizować

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) my się znajomości ludzi i życia. Na obcowanie z muzami nie było wiele czasu; młody też żołnierz do ich towarzystwa nie tęsknił, lecz jeżeli czasami zdarzyła się jaka pocieszna okoliczność, nie mógł się wstrzymać, żeby o niej nie zaimprowizować. Tym sposobem w roku 1810 o przygodzie zdarzonej między kollegajni napisał wierszyk, który biegając z rąk do rąk, zyskał w całym półku pochwały; jeden tylko ze światlejszych kollegów zrobił mu uwagę, że w wielu wierszach nie było średniówki „Średniówki? za...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Siemieński, Lucyan 1881a. Dzieła. T. 3-4, Warszawa : Nakł. i Druk. J. Ungra
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownik

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.