zakonkludować

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Ledwo w nią wszedłem, ujrzałem za węgłem trzeciej kamienicy przyczajonych wyrostków. Wychylali się ostrożnie, krztusząc się śmiechem. Byłbym może nie zwrócił na nich uwagi, gdybym nie pomyślał, że śmiech ich przypomina syczenie wstrętnych ptaszysk, które ubiegłego lata dokonywały napadów na nasz sad. ,,Z takimi trzeba mieć się na baczności” — zakonkludowałem w duchu, po czym przyszło mi na myśl, że ulicznicy prawdopodobnie czatują na mego ojca. Teraz chyba, po porażce poniesionej przez niego w teatrze, byłoby bardziej uzasadnione, gdyby wsypali mu porządną porcję pęcherzy. Ale gdy podszedłem...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Truchanowski, Kazimierz 1961. Młyny boże. Niepokój, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.

Sąsiedztwo a tergo
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •