zamamrotać

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Iwanow pobladł i pokornie poszedł za przewodnikiem, który doszedł aż do brzegu krateru, wskazał pa'cem przepaść, zamamrotał po włosku, odskoczył parę kroków w tył i nacngnał mocno sznur, którym był owiązany Iwanow. Mikołaj Iwanowicz zajrzał do krateru i osłupiał: z dna przepaści wznosiły się olLrzymie płomienie, kłębiły się chmury dymu i świeciło coś rozpalonego do czerwoności. Duszące pary...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Lejkin, Nikołaj A. 1927. Gdzie pomarańcze dojrzewają. Powieść humorystyczna, przeł. P. Orski, Warszawa : Bibljoteka Romansów i Powieści
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.