zamącenie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) życia, w niej istnieć będę po śmierci — jakże jej nie kochać?” Odtrąciwszy epitet dziewiczości, który matce naturze mniej przystoi, oraz epitet nieskażonej pierwotnej czystości, który znowuż wobec zamącenia wielu zakątków natury przez przekształcającą pracę człowieka, nie okazuje się zbyt trafnym; wszystkie inne twierdzenia autorki są słuszne, przez naukę dawno uznane; więc tylko zaznaczyć wypada, że jakkolwiek jednostka ludzka jest rzeczywiście „pyłkiem drobnym" w porównaniu z ogromem wszechświata ; przecież i ten pyłek coś wr tym śniecie zrobił, jeżeli nie dla kogo innego, to przynajmniej dla siebie...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Chmielowski, Piotr 1901. Najnowsze prądy w poezyi naszej, Lwów : H. Altenberg ; Warszawa : E. Wende i Spka
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.