zasiadywać się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) był zakochany w Ariadnie nie mniej niż ja. Przesiadywać w pokoju Ariadny, muskać klawisze jej pianina, patrzeć w jej nuty, stało się dla księcia już czymś niezbędnym, nie mógł bez tego żyć, zaś duch dziada Iłariona przepowiadał nadal, że prędzej czy później Ariadna na pewno zostanie jego żoną. U nas zazwyczaj książę zasiadywał się długo, nieraz od śniadania do północy, i przy tym wciąż milczał; milcząc wypijał parę butelek piwa i jedynie z rzadka, aby okazać, że on również bierze udział w rozmowie, śmiał się urywanym, smutnym, głupawym śmiechem. Za każdym razem,...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Czechow, Antoni 1956-1962. Dzieła. T. 1-11, [tłum. różni], Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedynczaforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.