zasumowanie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) — Dzwonią, dziadku — Makowski sprostował pomyłkę. — Dzwonią. Muszą przecie wydzwonić wszystkim... Pomyśleć — rozejrzał się za czapką — wieś ogromna, cmentarz jak stajonko. I wszyscy się zmieszczą... — Ha — dodał w zasumowaniu — pod pewnym względem to i wygoda taka śmierć. Nie ma swarów, bijatyk, procesów. Nie trzeba urzędników... Leżysz se pod krzakiem bylicy, w sąsiedztwie, choć tam pod nagrobkiem, dziedzic Sadowski, jeszcze dalej ksiądz kanonik... Zgoda, zrównanie, spokój...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Baranowicz, Jan 1959. Ludzie i świątki, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.