zaślepianie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Mówili także: oj, to złota Cyganeczka. Każdy dobrze wiedział, że nikt tak jak ona nie potrafi kraść kosztowności, opróżniać pękate szafy w obcych domach i robić to tak, by nie zostawić śladu po sobie. Miała dar tumanienia ludzi, dar zaślepiania spojrzeniem błyszczących oczu, mogła w ich obecności wynieść wszystko, co było w domu. I ręką nie ruszyli... Taka była Horpyna. Toteż nie brakowało swatów w ojca budzie...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kazimierczuk, Zdzisław 1968. Pożegnanie taboru, Lublin : Wyd. Lubelskie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.