zbeczeć się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) wsze, choć miał w czubku. Przy tych pijatykach zbeczałem się rzewnie z okazji Ksawerego kilka razy. Sam mi mówił: — Ja z ojcem twoim miewałem często przykre zajścia,, nie on, ale ja byłem temu winien, żądając nieraz od niego rzeczy niesłusznych, bo dosyć mi łask i dogodności świadczył, a mnie tego nigdy dosyć nie było! On już nie żyje, więc go przeprosić nie mogę, ale za niego ciebie przepraszam...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Rogoyski, Jędrzej 1972. Pamiętniki moje, Warszawa : Pax
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedynczaforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.