zesiekać

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) części (J 135, 3, Lei II 177, War 71); dechem (K XXIV); toreb (L I, I 1288); wiater (N II 152); albo w części przyrostkowej, np. klątew (Br X 74); modlitew (A XI 2); lub przedrostkowej, np. wezdluż (KI 26); wewiodą (Leg XI 80); rozedzwoni (Leg VIII 105); zestąpi (Leg IX 42); zeszedł (Leg I 73); zesiekana (Leg I 47); zeżarte (Sk I 7); zesypią (PO I 150); zesuwają (L I, I po 1041). Ale roi się od takich dziwacznych nieraz formacji w zakresie przyimka we, rzadziej ze; spośród wielu przytoczymy tylko szczególnie jaskrawe przykłady: we którą (L I, II 544); we cztery (Sk I 20); we śmierci (Sk 60); we śmichu (L II, I 1154); we skargach (L I, I 1053); we wiślanem dnie (L I, I 999); we zbroi (Z X 28); we dzwony (Zb przed 1); we Chrystusowem Słowie (Leg VII 25); we świątości (Ak II 137); we gwiazdach (A X 28); we skrusze (KI 276); we złości (S 280); we chwalą (N I 64); we szcząku (N I 215); we sią (Lei I 66, PL 757); ze siłą (Leg XII 9); ze krwią (Z XI 228); ze serca (Lei IV 89); ze siebie (L I, I po 1154); ze zapądów (W II 294); ode świetlicy (L I, I 884); ode stosu (KI 1530). Rzadkie...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Klemensiewicz, Zenon 1961. W kręgu języka literackiego i artystycznego, Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
imiesłówliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a tergo