zesobaczyć

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) posobaczyć /Exp. 52/101/ wiech. »pokrzyczeć, powymyślać», „Posobaczyła sobie przyzwoicie, ale musiała się z losem pogodzić" /7/, zesobaczyć /Exp. 52/105/ wiech, »nawymyślać komuś», „Owszem,telefon rzecz dobra, jak chcemy kogoś zesobaczyć", /5/, zsobaczyć się /Dor./ posp. »spodleć, znikczemnieć»...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Bielecka-Latkowska, Janina 1987. Rosyjskie zapożyczenia leksykalne we współczesnym języku polskim w świetle materiałów słownikowych i prasy po­wo­jennej (1945-1985), Kielce : WSP
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownik

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.