zgrzecznieć

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Po tym wszystkim oficer widząc, że go tu znają jak zły szeląg — chociaż nie jego osobę, ale familią — tak się zmienił, zgrzeczniał, że się zrobił innym człowiekiem. Był odtąd najgrzeczniejszym; stojąc kilka tygodni w Kątach, utrzymywał szwoliżerów w największej karności, dwór był bezpieczny od napaści chłopskich, a kiedy Leonardowa do męża, mieszkającego jakiś czas w Sączu, jeździła, to wyjeżdżał naprzeciw niej z żołnierzami o pół mili i oczekiwał do 10 w nocy i eskortował...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Rogoyski, Jędrzej 1972. Pamiętniki moje, Warszawa : Pax
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.