zmarmurzeć się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) dują odbicie w materiałach pamiętnikarskich (np. pamiętniki opracowane przez Zygmunta Dulczewskiego i Andrzeja Kwileckiego Z życia osadników na Ziemiach Zachodnich); o tragicznej a nieustępliwej walce o polskość tych ziem w okresie międzywojennym prawią Maria Zientara-Malewska (w książce Płonące krzaki nad Obrą9), Jan Baczewski w wydanych, niestety, dopiero po śmierci autora, Wspomnieniach Warmiaka10, wreszcie uczestnicy powstań śląskich w drugim już tomiku z cyklu Pamiętniki powstańców śląskich.11 Pięknoduchów niech nie razi odrobina patosu trafiająca się w tego rodzaju publikacjach, bo w wydarzeniach tam opowiadanych czas się „zmarmurzał”...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
RLit - Rocznik Literacki (Warszawa)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedynczaforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.