znieruchomienie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Sikora rozgadał się odrazu. Szeptał żarliwie, z namiętnym uporem. Dla niego było jasne, a chyba i dla każdego, że należy natychmiast tworzyć siłę... Polak odzwyczaił dłoń od rękojeści... Trzeba uczyć się postawy... i tego twardego znieruchomienia na rozkaz. Trzeba stać się żołnierzem... choćby bez munduru...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Ostrowski, Jerzy 1925a. Sztandar na maszcie. Powieść, Warszawa etc. : Gebethner i Wolff
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.