zrzędliwie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) się, że ten postawił na swoim, choć, trzymając się nieco z tyłu, za ogonem Hołynki, Piotra, zrazu nie próbował wysuwać się do przodu ani zagadywać, niepewny, czy ojciec nie zaprotestuje i nie powie mu, żeby zawracał, lecz Fiodorczuk nic, tylko zaraz na wstępie warknął zrzędliwie, konia ochwaci, durak, do takiego galopu zrywać, a potem zapomniał; i jeszcze jechali dobry kwadrans drogą, aż do rozstaja, nad którym na odarniowanym usypisku czerniała Boża Męka, i dopiero skręciwszy w step, bo Fiodorczuk, widać, postanowił wieś zostawić z boku, przeszli w kłus...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Odojewski, Włodzimierz 1962. Zmierzch świata, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przysłówek

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.

Sąsiedztwo a tergo