zsączyć

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) obserwował Korsunia. Przyglądał się, jak nabiera łyżką wody z „kąpieli Marata” i ostrożnie wyciąga do niej dolną murzyńską wargę, jakby miał zsączyć kroplę rosy zwisającą z wysokiego liścia. „Dziwny gość — pomyślał — ale ma w sobie coś mocnego.” Dopiero wieczorem nawiązał z nim rozmowę...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Krasiński, Janusz 1973. Haracz szarego dnia, wyd. 2, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownik

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.