zzucie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) istoty swojej, niezbadanej. Kiedy zatem, po kilkunastu minutach, zaczęła rozsznurowywać ciężkie buty śpiącego, dojrzała pod ścianą obok grubej drewnianej nogi łóżka, porzucone przez Witana podczas ataku i zapomniane następnie na skutek jego, listy Heleny. Po zzuciu obuwia z nóg kaprala podniosła listy i zaczęła je oglądać w świetle stojącej na podłodze lampy. Ciekawość wielka podmawiała ją do rozdarcia kopert, od czego jedynie powstrzymała ją świadomość, że listy pisane są w niezrozumiałym dia niej języku polskim. Listy te zakłopotały jej...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Żyznowski, Jan 1924. Kamienie ugorne. Powieść, Warszawa etc. : Gebethner i Wolff
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.