zżec

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) § 12. Zdanie złożone z podrzędnym dopełnieniowym 453 (w. XVI); obiązał się tomu, coż jest wrzemiennego (w. XIV); i uźrzał Bog wszytko, co zbył stworzył] policzyłem wszytko, cokoli uczynił Amalech izraelskiemu ludu', wszytko cokoli uczyni, zdarzy się (w. XV); o lubieżna młodzi, colikolwiek świat ma gwoli człowieku, zażywaj roztropnie (w. XVII); bo ktokoli by jadł kwaszony chleb, dusza jego zginie z Izraela; a cożkoli by zostało, do trzeciego dnia w ogniu zeżżecie (w. XV); winę temu zapłacić, w czy jem imieniu wyciął był (w. XV); tak więc kota grawają małe dzieci właśnie, i tego karzą, w czyich ręku słomka zgaśnie (w. XVII); łatwo widać, czyi są przyjaciele ci, którzy trudnią w izbie poselskiej-, inwentarz tylko temu miły, czyj jest (w. XVIII)...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Abdański, Adam 1982. Romans z miasteczkiem, Łódź : Wyd. Łódzkie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.