ćśśś

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Po chwili już czulił się do Teodory, ,.kochanej synowej", całował ręce wszystkich kobiet, ściskał dłonie mężczyzn, nieznajomym mrucząc poważnie i chmurnie swoje nazwisko: ,,Mrowa", które — do licha — nie wymagało tu chyba komentarzy. Zapoznanie się z Romanem i Hortensją, których nie znał przedtem, wypadło tak ostentacyjnie, że spośród zebranych dało się słyszeć niezadowolone: ,,Ćśśś, ćśśś!" Ale ojciec nawet tym się nie zmieszał. Widoczne było, że przeżywa jakiś uroczysty dla siebie dzień, że ulega czarowi wspomnień, że nieobce mu są uczucia ludzkie...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Nałkowska, Zofia 1956. Pisma wybrane. T. 1-2, wyd. 2 rozszerz., Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
wykrzyknik

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.