łodygowaty

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) ki, idące pod górę, naprzeciw. Wracały ze szkoły. Ocenił je przeciętnie na lat dwanaście. Zainteresowało go ich młode życie. Były ubrane w granatowe płaszczyki, spod których wyzierały długie łodygowate nogi, w rudych, z pewnością prążkowanych, pończochach. Twarz każdej była jeszcze różową plamką, z ciemnym beretem jak zawadiacki talerzyk. Czekał, dopóki się nie zbliżyły. Miłośnie rozeznał w słońcu ich jasną, czystą skórę (ani jednej kreski, żadnego brzydkiego fałdu!)...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Promiński, Marian 1958. Atrament i krew, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.