ścięgnowy

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Ści 2248 2249 2250 Śle Ścięgno, 1) tendo, końcowa część mięśnia, zapomocą której mięsień przymocowuje się do kości; barwy perłowosrebrzystej, zbudowane jest z tkanki ścięgnistej, zbitej tkanki łącznej o włóknach, przebiegających równolegle; 2) pręt, na który działają siły rozdągające. Ścięgnowe czucia, czucia napięcia, jakich doświadczamy wskutek podrażnienia ścięgien, zaopatrzonych w zakończenia nerwów czuciowych; występują zazwyczaj w towarzystwie czuć mięśniowych i stawowych, tworząc zespół czuć kinestetycznych. Ścigły, rączy, szybki w biegu...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
LI 1931. Lam, Stanisław (red.), Trzaski, Everta i Michalskiego Leksykon ilustrowany A-Z, Warszawa : Nakł. Księgarni Trzaski, Everta i Mi­chal­skiego
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.