śnieguła

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) — Ptaszek nie jest winien. Nie może przecież ogłosić w gazecie, że postanowił zmienić nazwisko rodowe... A to jest śnieguła... wielka zawadjaka; a to — sikorka, a dwoje tamtych to pliszki — para małżeńska. Pożeniłem je, wpuściłem do jednej klatki. Niech żyją w zgodzie i miłości...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Zoricz, A. 1935. Lekkomyślna powieść, przekł. H. Winawerowa, Warszawa : Wyd. Współczesne
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.