śpiewak-recytator

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Trzecim z omawianych typów są poetyckie dialekty kulturalne, oparte na tradycji ustnej, przekazywanej w obrębie korporacji śpiewaków-recytatorów. Dialekty te, po spisaniu klasycznego repertuaru śpiewaków, funkcjonują przez pewien czas jako tworzywo poezji o tradycyjnej wersyfikacji. Na zachodzie Europy między w. XI a XIII wielką rolę odgrywał język poezji prowansalskiej, a na obszarze słowiańskim w XIV i XV w. rozwinął się dialekt epiki serbskiej opiewającej klęskę na Kosowym Polu (1386)...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Znak - Znak (Kraków)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.