średniowiecznołaciński

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Konduktor «kierownik»: „Konduktor wycieczkowy“ (przewodnik wycieczki) Kr. 117; „konduktor orkiestry“ «dyrygient». Ang. conductor ma znaczenie ogólne «tego, który prowadzi, przewodniczy» (średniowiecznołacińskie conductor od conducere «prowadzić, przewodzić»), po polsku konduktor jest żywe tylko w znaczeniu specjalnym jako nazwa urzędnika kolejowego (jako jedno ze szczegółowych znaczeń jest to znane i w angielskim). Tak też tłumaczy ten wyraz Słownik Warszawski. Linde zna tylko konduktor w znaczeniu piorunochronu, por. u Mickiewicza (cytowane w Słown...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Doroszewski, Witold 1938. Język polski w Stanach Zjednoczonych AP, Warszawa : Nakł. TNW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.