środkowo-końcowy

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Jeżeli porównamy te dwie grupy, to jest ala-ila z ala-aly-alo, to wyraźnie zaznaczy się przewaga zbiegu liter al nad la. Taki zresztą skrót przewidywany był początkowo. Ostatecznie jednak zwyciężył pogląd, że skrót al może być trudny w stosowaniu, ponieważ w wielu wypadkach obejmuje części dwóch sylab, np. stała, stało, stałych. Dlatego skrót al zamieniony został na la. Symbolami pozostałych skrótów środkowo-końcowych są: znak 49 — ia (skrót początkowy od), znak 53 — ie (skrót początkowy wszystki), znak 48 — le (otwarty cudzysłów), znak 56 — mi (znak cyfrowy). Właściwie diada mi mogłaby być wyłącznie skrótem końcowym, ponieważ w środku wyrazu występuje głównie przed a, e, ę, toteż znak 56 miał oznaczać w pierwotnej wersji w środku wyrazu sylabę ow, która ostatecznie została jednak skreślona z wykazu z tych samych przyczyn co diada al. W ten sposób w systemie występują...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Polonica - Polonica (Wrocław)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.