świat-scena

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) go widzimy na naszym theatrum i który może być wyłącznie przedmiotem antropologii; wszechobejmująca antropologia — to brzmi dumnie, ale nie dość dumnie), i tak : aż do rozważań z kręgu Sceny Gombrowicza, gdzie teatr staje się jedynym azylem metafizycznego myślenia, ostatnim miejscem w którym podejmuje się decyzje ontologiczne, rozstrzygające o istocie bytu. Właśnie tylko tutaj — gdzie człowiek-teatr i świat-scena, przeniesione na scenę, napotykają realny opór: drewniane drewno rzeczywistych desek, mięsiste mięso biologicznych organizmów : „Trzeba mieć ciało!” (Artaud)...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Falkiewicz, Andrzej 1982. Fragmenty o polskiej literaturze, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.