świechtanie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) rzem nie był. Umiał używać karabina o tyle, że czyścił go wspaniale, jak nikt. Rychło jednak zaobserwowano te czyścicielskie zamiłowania Kocha i dawano mu do pucowania i świechtania wszystko, co popadło. Koch nie dawał się prosić. Niejednokrotnie przerywał obiad i brał miotłę, dostrzegając jakiś pył koło swego łóżka. Wiecznie coś porządkował, poprawiał, urządzał...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Balicki, Stefan 1962. Manekin i tancerka. Opowiadania, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.