świętować

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) zwoliłem powieść się ku łożu weselnemu. Królowa matka moja była pierwszą ofiarą. Wszystkim nam było przeznaczone iść za nią, znaki to zwiastowały, krwawe cuda. Pozwoliłem się poprowadzić ku łożu weselnemu, świętowałem wesele me aż do nocy rzezi. Albowiem nie wiedziałem, co to piekło. Wszyscy pamiętali o tern bezustannie, tylko ja nie, i to jest moja wielka wina. Moja wielka, wielka wina. Taki jestem — nie wiedziałem, co tu piekło...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Mann, Henryk 1936. Młodość króla Henryka Czwartego. T. 1-2, przeł. A. Wat, M. Wasermanówna, Warszawa : Rój
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.

Sąsiedztwo a tergo
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •