źródełko

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Ostatnie te Żale, w których poeta nie trzymał się niewolniczo toku myśli jednego pierwowzoru, lecz swobodnie splatał motywy znane każdemu humaniście, odznaczają się większą szczerością, niż wymuszone łzy poprzednich wierszy. Czytając opis prządek, krócących sen i gnuśną tęsknicę baśniami i zrywających się na dźwięk gęśli do tańca (X), patrząc na ów gaj przy grobie Jana, z świeżem źródełkiem, szumiącym potokiem, kwiatkami wiosennemi i pszczółkami (XI), witając wreszcie gwiazdeczkę, która nowym płonie płomieniem „Sarmatom zacnym nad ciemieniem“ (XIII), czujemy wzruszenie poety, ogarniające go przy tych obrazach, — i sami mu ulegamy. Ale własne wzruszenia wyrażać...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Sinko, Tadeusz 1923. Echa klasyczne w literaturze polskiej, Kraków : Nakł. Krakowskiej Spółki Wydawniczej
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.