żebraczyna

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Tata pracował, jak mi się wtedy wydawało, dziwacznie i niepoważnie, bawił się z nami, tak myślałam, i to było całe jego zajęcie. Oto puka do tych właśnie drzwi jakiś żebraczyna, łomoce kosturem, dobija się bezczelnie. Stare to, pomarszczone, w oblatujących, śmierdzących łachach, z których kapie brud i zapewne wszy. Broda do pasa, lipowe łapcie, drumla. Służba goni precz, a ówże...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Wełna, Matylda 1978. Tryby, Lublin : Wyd. Lubelskie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.