żołnierz-sierota

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) To właśnie od autora dowiadujemy się o końcowym etapie wojny, autor relacjonuje nam losy kilku jeszcze osób, opowiada o kilku jeszcze epizodach uzupełniających nasze wyobrażenia o rozmiarach tragedii narodu i o wysokości ceny, jaką przyszło zapłacić w walucie krwi za Zwycięstwo. Szczególną wagę i znaczenie ma tu rozdział O żołnierzu-sierocie. Rozdział ten w powszechną odświętną atmosferę końca wojny wnosi donośną nutę smutku i rozpaczy. Sądząc z niemal natrętnie prowadzonego refrenu („tak czy tak — pamiętać musisz o tej świętej jego łzie”) Twardowski szczególnie sobie tę nutę...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Drawicz, Andrzej (wyb.) 1975. Człowiek na wojnie. Wielka Wojna Narodowa w literaturze radzieckiej, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.