żuk-gnojowiec

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Lucie nuciła jakąś piosenkę, ale nie brzmiała ona wesoło. Lucie umiała tylko pogrążać się coraz głębiej, jak topielec opadający na dno morza. Czyniła to dobrowolnie i dlatego w jej zachowaniu był jakiś niespokojny chłód; twarz jej miała wyraz nieświadomego, tępego zdziwienia, jak żuk-gnojowiec, który przewrócił się na grzbiet w koleinie i wymachując w powietrzu nogami zdąża tak do kresu swego żywota, aż nadejdzie koło, które go rozgniecie...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Jensen, Johannes V. 1971. Upadek króla. Powieść z czasów hanzeatyckich, przeł. E. Bielicka, Poznań : Wyd. Poznańskie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.