żulik

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) — Tu, pan wi, dużo naszych mieszka, tu latinskij kwartał, same studienty, artisty, uczonyje, literatory, żuliki, wszystko tu ruskie i polskie — objaśniała Witana nieznajoma, gdy wyszli z podziemi na ulicę. — Tu zaraz ten hotel, pan tam za jednego franka i pięćdziesiąt santimów dziennie dostanie pokój komfortabielnyj, z oknem na bulwar. Chce pan tam?...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Żyznowski, Jan 1924. Kamienie ugorne. Powieść, Warszawa etc. : Gebethner i Wolff
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.