żółtowłos

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) III. w. 317—319). L. i SW.: szafraniec — człowiek o rudych włosach, żółtowłos, przen. zbój, łupieżca; w cyt. wier. sens wyrazu wyjaśniają wiersze następne; — J. Gw. P.: bękarty (koment.)...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Boleski, Andrzej 1951. Spośród słownictwa „Króla-Ducha”, Łódź : ŁTN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.