śpieka

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Zwraca uwagę, że w autografie Podróży na Wschód (sądząc z wydań krytycznych) przy zachowaniu wielu odrębności z zakresu wokalizmu (por. wyżej) ś występuje zawsze zgodnie z normą. We wszystkich utworach przewagę bezwzględną ma ś w przymiotnikach, np. boleśny, kraśny, litośny, miłośny, zazdrosny, żałośny, ale też czasem: miłosne (Be. IX 390), radosnych (Be. IX 660), żałosne (Be. VII C 149) itp. Ponadto: krosna (MSt. III 154), spiżarnia (Wal. II 196, Ag. II 219), śpieka (La. II 166), śpiekła krew (Mind. III 72), pośrebrza (Żm. II 308), pośrebrzone chmury (Księżyc 11), śrebrne (Księżyc 95), śrebrzystym (Księżyc 117), podśrebrzone (T. Jan 34), ośrebrzył (Ko. Przyg.) wyśrebrzał (Biel. 564)...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Boleski, Andrzej 1956. Słownictwo Juliusza Słowackiego (1825-1849), Łódź : ŁTN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.