bandoneon

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) BANDONEON, instrument muz.: aerofon stroikowy, rodzaj harmonii ręcznej, odmiana —* koncertiny, od której różni się gł. większą liczbą guzików (ponad 88) i kwadratowym kształtem ; nazwa pochodzi od Heinricha Banda, który go skonstruował ok. 1850; b. stał się szczególnie popularny w Argentynie przy wykonywaniu tang. Tabl. Aerofony...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
WEP PWN 1962-1970. Wielka encyklopedia powszechna PWN. T. 1-13, Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.