detronizator

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) samych w sprawie polskiej dążności. Ja chciałem ich wkrótce pożegnać i pójść czym prędzej zmienić koszulę, która mi się przylepiała do ciała, ale Ledóchowski przekładał, że wszyscy trzej jesteśmy spoceni i potrzebujemy się ochłodzić, i zaprosił mnie z Ostrowskim na lody. Ostrowski nie odmawiał; ja się wymawiałem i z tej przyczyny, iż mi się nie zdawało, aby w tej stronie miasta można w bliskości lodów dostać, ale detronizator — jak go zwano — a raczej sławny swym wykrzyknikiem promotor detronizacji Mikołaja jako króla polskiego * — tak nalegał, że musiałem ulec, aby odmowy mojej nie poczytał sobie za niegrzeczność lub jej sobie jeszcze gorzej nie wytłumaczył. Poszliśmy więc we trzech na owe lody; ale nie...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Janowski, Jan Nepomucen 1950. Notatki autobiograficzne 18031853, Wrocław : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.