dziad-weteran

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) nie bardzo wiedzieli, co z sobą zrobić. — Ojczyzna, panie pułkowniku — mówił Kopiec miętosząc wargami papierosa — ojczyzna to wielkie słowo, to potok, rzeka, morze przelanej krwi, to masywne kajdany zaborców, i ta ojczyzna, hm, święta sprawa, ukochany, znaczy się, kraj, w którym od urodzenia żyjemy i od małego urodziliśmy się, ojczyzna panu, wielce szanowny panie pułkowniku, tego nigdy nie zapomni. Pańska patriotyczna postawa, zdecydowanie, wrażliwość i żołnierska czujność, tak, czujność, czuj-duch, jak mawiali nasi ojcowie i dziadowie-weterani powstań, są że tak rzeknę — godne najwyższego uznania, pomógł pan nam, pomógł pan, ma się rozumieć, Polsce zdekonspirować, ujawnić,...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Adamów, Ryszard 1989. Łowcy psów, Wrocław : Wyd. Dolnośląskie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.