filucki

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) 0 Atlantydzie Platońskiego Kritiasa. Wreszcie z Ksenofontowej Cyropedjl wywodzi się i Telemak Fenelona i Les Voyages de Cyrus Ramsaya i Le Repos de Cyrus Pernetti’ego i Séthos Terrassona i legjon innych romansów politycznych. Nie tak jasny jest rodowód powieści filuckich (novelas picarescas) w rodzaju Żywota i przygód Lazarillo, de Tormes czy Guzmana de Alafarache, gatunku spopularyzowanego we Francji przez Le Sage’a w Gil Blasie, uprawianego przez Woltera, Diderota, — u nas przez Krasickiego (Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki). W każdym razie można wykazać nici, łączące ten gatunek z Metamorfozami Apulejusza 1 z Satyrikon Petronjusza...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Sinko, Tadeusz 1923. Echa klasyczne w literaturze polskiej, Kraków : Nakł. Krakowskiej Spółki Wydawniczej
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.