indyjsko-muzułmański

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) goła. Za jego wielkich następców, zwłaszcza za światłego cesarza Akbara, wybitnego męża stanu, panowanie mongolsko-muzułmańskie zostało rozszerzone prawie na całe Indie. Pod jego opieką rozwijała się nauka i literatura piękna, głównie w języku perskim, który był językiem dworu; rozwijała się też wspaniała architektura indyjsko-muzułmańska, którą podziwiamy do dziś dnia. Islam w Indiach pod wpływem rodzimego klimatu religijnego i filozoficznego przechodził interesującą ewolucję. Sam cesarz Akbar, człowiek światły, o szerokich horyzontach myśli i wielkiej kultury, starał się stworzyć religię uniwersalną, która miała być syntezą największych systemów religijnych, jak islam, chrześcijaństwo, hinduizm, buddyzm i zaratusztrianizm; ogłosił ją za „religię boską” — din-i ilahi...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Keller, Józef (red.) 1968. Zarys dziejów religii. Praca zbiorowa, Warszawa : Iskry
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.