nawyczny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) drzwi, zamknęła je na klucz, poczem, niby czapkę męską zdejmując, ściągnęła z głowy szafirowy aksamitny turban i rzuciła go na otomanę. Odruchem nawycznym podeszła do lustra. Długo błąkała oczyma po swej sylwecie, przebiegała wzrokiem po jej konturze, zatrzymywała spojrzenia na szczegółach twarzy, wciąż jednak, unikając zaglądnięcia sobie w oczy. W tym stanie, rzadkiego u niej rozdrażnienia, rzuciła się na łóżko...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Żyznowski, Jan 1924. Kamienie ugorne. Powieść, Warszawa etc. : Gebethner i Wolff
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.