półżupanek

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Śnieg, który jak wszystkie dary przyrody nie czyni wyboru między ludźmi, skrzypiał cicho pod dużymi stopami księdza Grozda, a jego brat — mróz, migotał w powietrzu srebrnymi igiełkami. Na kopcu, ponad Wysokim Zamkiem, płonęły stosy drzewa ku czci pana o słynnych wąsach, który w czamarze i półżupanku z brązu stał teraz na granitowym cokole i spoglądał uważnie w głąb ulicy Jagiellońskiej, jakby się wahał, czy nie pójść do Musiałowicza na filiżaneczkę gorącego krupniku. Ta myśl była w powietrzu, w cudownym mroźnym powietrzu, i Rojek uległ jej bezwiednie. „Pijak" — szepnął z odrazą ksiądz Grozd, który szedł z nim równolegle po drugiej stronie ulicy...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Parandowski, Jan 1955. Pisma wybrane, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.