vendetta

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) nych towarzyszy. Faszysta nas informuje, że jest to szeik któregoś z plemion z okolicy Damaszku; walczy on wraz z całem plemieniem po stronie francuskiej, mszcząc się za śmierć szwragra, którego zabił kiedyś jeden z przywódców plemion powstańczych. Vendetta. Uśmiecha się nasz Sardyńczyk: stosunki tak podobne do tych, które dobrze zna z swych ojczystych gór! Coraz lepiej, coraz jaśniej widzimy, że całego tego ruchu zbrojnego, który takiem echem odbija się w Europie, nie można zbyć jedną formułą antyfrancuską, niepodległościową, panislamicką, panarabską czy komunistyczną; z tego zupełnego chaosu wyłoni się może zczasem jakaś wyraźna tendencja, jakiś program, narazie jednak jest to splot fatalny, z którym wikłają się przeżywające się, ale jeszcze silne układy tradycyjne — z wTyłaniającemi się bezładnie rozmaitemi możliwościami form przyszłych...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Bystroń, Jan Stanisław 1928. Wspomnienia syryjskie. Bejrut – Palmira – Damaszek, Warszawa etc. : Gebethner i Wolff
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.