wierzeniowo-dogmatyczny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) (Paweł z Tarsu), J.Ch. —jako Bóg-Człowiek, odkupiciel — został w —► diasporze z grecka nazwany Chrystusem [gr. christós 'pomazaniec, mesjasz’], a jego wyznawców zaczęto nazywać „chrześcijanami”. Nazwa „Chrystus” była nazwą wierzeniowo-dogmatyczną; odtąd imienia „Jezus” używano właściwie w liturgii, a w oficjalnej doktrynie dogmatycznej kościoła zaczęto mówić o „chrystologii”...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Legowicz, Jan (red.) 1979. Historia filozofii średniowiecznej, Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.