nierozpustny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) — Panowie wielmożni! — zamrugał oczami poważny furman Antip. — A czy on to czuje? Czy on rozumie łaskę pańską? Ty żłobie, do nóżek upadnij i w rękę cmoknij... Dobrodzieje wy nasi! Nie ma gorszego człowieka niż Filka i jeszcze mu wybaczacie, a już jak się trafi człowiek trzeźwy, nierozpustny, to mu raj, nie życie... Bóg daj każdemu... Choć się wymaga, ale się daje...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Czechow, Antoni 1956-1962. Dzieła. T. 1-11, [tłum. różni], Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.