obocznościowo

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Tak np. jednolita fonema [¿] rozpada Się alternacyjnie, czyli obocznościowo, w związku z rozmaitymi warunkami swego uzewnętrzniania i przechodzenia od osoby do osoby przy obcowaniu międzyjednostkowym: [ta | tica | at Z drugiej strony morfemy różnopostaciowe [nog-1[ noS- (| nog-], [voz-1| ve¿-1| voz-1| vuz-1| vo&-\... stanowią oczywiście tylko odmiany...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Baudouin de Courtenay, Jan N. 1984. O języku polskim. Wybór prac, Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przysłówek

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.