zaadiustować

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Zza zakrętu drogi wynurzył się barczysty Hucuł ze sporym worem zaadiustowanym na kształt plecaka. Na widok towarzystwa widocznie się zawahał. Powiódł po nich uważnie głęboko osadzonymi oczami i dopiero po chwili ruszył dalej. Powiedział „dobrydeń” i spytał, czy nie mają „siamyczków”. Kiedy mu je Malewicz podał, położył je na pniaku i zabrał się do skręcania papierosa z grubej machorki. Liszyński wyciągnął do niego rękę z papierośnicą...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Jędrkiewicz, Edwin 1962. Daimonion ti, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
imiesłówliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.