blondrudawa

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Co wieczór wychodzi razem z Maszkowskim na stację kolejową, ale „oczekiwania były daremne: co dzień telegrafował Staś, że jest w drodze — telegramy przychodziły z Wiednia, a on nie przyjeżdżał. W końcu, w poniedziałek z rana zjechał niespodziewanie. Widziałem się z nim zaraz po południu tego dnia. Zmienił się bardzo, zmężniał i wypiękniał. Wąs mu się puścił suty, blondrudawy i broda pełna, co przy ściągłej twarzy i niebieskich, dużych oczach bardzo interesująco wygląda. Gdy wąs do góry podczesze, miękki filcowy kapelusz na ucho nałoży, wygląda jak młody Rubens... Zresztą usposobienie to samo — za...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Dużyk, Józef 1968. Droga do Bronowic. Opowieść o Lucjanie Rydlu, Warszawa : LSW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.