kobieta-monstrum

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Poświęcenie — wyśmieje! Wiara — fałszem zmąci, Cnota — oplwa! I rad swej zmyślności zwierzęcej, Śmieje się głupim śmiechem — bo ma rubla więcej!” Świat bez honoru. Balzak oswoił nas z perfidią i znieprawieniem, jakie wytwarzała władza złota. Jednak takich kobiet-monstrów jak u Korzeniowskiego nie spodziewalibyśmy się znaleźć w sztukach pisanych wierszem w połowie dziewiętnastego wieku. Monstra są piękne, pełne powabu i inteligentne. Nie cofają się jednak przed niczym tam, gdzie chodzi o zapewnienie sobie wygody przez kontrakt ślubny: ulegalizowana prostytucja. W „Komedii” taka wdzięczna istota 162...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Miłosz, Czesław 1990. Prywatne obowiązki, wyd. 1 krajowe, Olsztyn : Pojezierze
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.