kolibka

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) nego. Rano dadzą chleba, na obiad kaszy, a na wieczór też chleba, a żeby tak herbaty albo kapuśniaku, to gospodarze sami żłopią. A spać każą mi w sieni, a jak ich dzieciak płacze, to ja wcale nie śpię, jeno kolibkę kołyszę. Kochany dziadusiu, zmiłuj się, dla Boga, weź mnie stąd do domu, na wieś, bo już nijak nie mogę... Kłaniam ci się do nóżek i wiecznie będę Boga prosił, zabierz mnie stąd, bo umrę...” Wańka skrzywił się, potarł oczy czarną pięścią i chlipnął...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Czechow, Antoni 1956-1962. Dzieła. T. 1-11, [tłum. różni], Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.